24/7

Diabetes is 24 uur per dag in mijn hoofd, bij alles wat ik eet/drink, bij alles wat ik ga doen wat mentale of fysieke inspanning vraagt heeft invloed op mijn glucosewaarden en hoeveel insuline ik nodig heb. Ik voel mij echt anders bij een glucosewaarde van 3 of 12 en waar dat bij jullie allemaal vanzelf gaat, moet ik daar iets mee doen om het weer goed te krijgen. Het hebben van een insulinepompje en sensor maakt het leven echt wel makkelijker, maar dit zijn echt hulpmiddelen en is geen vervanger van een gezonde Alvleesklier 😊
Ik ontbijt elke dag met een bruine boterham met hagelslag en een glas water. Ik doe dit al 25 jaar, ik weet precies wat dit doet met mijn glucosewaarde en dan ben ik de dag alvast maar weer goed begonnen! Ik breng de kinderen op de fiets naar school en vertrek naar mijn werk of doe met een peuter aan de hand een boodschap, in mijn hoofd is de diabetes weer aan, bij de koffie -> wel of geen koekje? Of na het alarm van de sensor met een te lage bloedsuiker een paar Dextro (druivensuiker) en dat is in combinatie met koffie verre van een geluksmomentje.
Bij de lunch controleer ik mijn glucosewaarde, bedenk ik wat ik de middag nog ga doen en daar stem ik mijn eten/drinken en insuline op af. Dat klinkt vrij eenvoudig, maar dat is het niet. Ik weet van heel veel voedingsmiddelen de hoeveelheid koolhydraten uit mijn hoofd, maaltijden die veel vet bevatten worden traag verwerkt, een koolhydraatarme lunch heb ik geen insuline nodig etc. etc. Zo zijn er nog een hele rij uitzonderingen/omstandigheden die even (ik denk bijna automatisch) door mijn hoofd gaan, gevolgd door een snelle berekening hoeveel insuline ik daar voor nodig heb! De volgende uitdaging; “mama, ik wil…” of kind of diabetes moet dan even wachten, wanneer ik dan toch mijn diabetes even vergeet, is daar het volgende alarm van de sensor met een hoge glucosewaarde ☹ In mijn hoofd komt er een rijtje wat de oorzaak zou kunnen zijn en corrigeer ik met insuline. Een verkeerde inschatting van de hoeveelheid koolhydraten bij het avondeten kan er voor zorgen dat ik na 1,5 uur weer aan de Dextro zit of met tegenzin een boterham moet eten. Ik ben er aan gewend, maar het onderbreekt wel mijn normale leven. 
Mijn dag wordt ook nog wel eens verstoord doordat de batterij of de insuline van mijn pompje (bijna) op is, een irritant piepalarm die pas ophoudt als het opgelost is, wat betekent dat ik of voordat ik (langer) weg ga alles check of spullen bij me heb om het op te lossen. 
Het gaat het beste met regelmaat in de dag; ontbijt, avondeten en slapen op een vaste tijd, ook elke dag voldoende beweging lijkt voor mij helpend om mijn glucosewaarden zo stabiel mogelijk te houden.
Na 3 weken vakantie wil ik dan ook echt naar huis, ik verlang naar mijn vaste ontbijtje en ritme van de dag, dan kom ik weer tot rust. Ik ga voor genezing, al kan ik mij nu geen voorstelling maken hoe het zonder diabetes zal zijn!