Marathon voor DON, 42 km tegen diabetes type 1

Anja en Marcel (Olthof/Kroese)

Opgehaald

2.540
254% bereikt van mijn streefbedrag € 1.000
Ook wij hebben (helaas) ervaren wat voor impact het heeft als je kind - onverwachts - diabetes type 1 krijgt, maar nog meer wat een UITDAGING het is om dag in dag uit met diabetes om te gaan. Ze staan ermee op en ze gaan ermee naar bed, diabetes is nooit eens even lekker een dagje of een weekje weg. En dan hebben we het nog niet eens over de complicaties die ingrijpend kunnen zijn. Hoe fantastisch zou een leven zonder diabetes type 1 dan ook zijn! Stichting DON (www.stichtingdon.nl) heeft volledige genezing van diabetes type 1 als doel en financiert hiervoor vele onderzoeken, en daarvoor dus ook veel geld nodig. Wij willen ons hiervoor inzetten door onszelf uit te dagen om de marathon van Rotterdam te gaan lopen. Ons doel daarbij is om zoveel mogelijk geld voor Stichting DON in te zamelen. Opgeven is geen optie, helemaal niet voor de mensen met diabetes type 1. Daar hebben we veel bewondering voor. En daarom geldt hierbij ook voor ons: opgeven is geen optie! En wij hopen dat iedereen Tygo, en al die andere 120.000 mensen, een stukje dichterbij een leven zonder diabetes wil helpen, door ons doel te steunen en te DONeren!


Bekijk alle

We hebben het gehaald!

11-04-2022 | 16:05 Uur
DeWat een bijzondere dag hebben wij achter de rug. Gistermorgen rond 9.30 liepen we, in onze mooie oranje DON-shirts (met de nodige voorraad gelletjes, repen en drinken) over de Coolsingel naar de start. We waren net op tijd om de scheepshoorn te horen, het signaal dat de eerste lopers konden starten. Wij stonden in de (laatste) wave 5 en om 10.28 begon de marathon ons. We gingen meteen door een enthousiaste mensenmassa over de Erasmusbrug, wat een fantastisch begin was dat. We zijn meteen in ons eigen tempo gaan lopen zodat een te snel begin ons later niet zou opbreken. Na de Erasmusbrug  liepen we richting de Kuip, hoe bijzonder is dat voor een Feyenoord-fan (Marcel)!  Daarna konden we in een mooi tempo lekker door blijven lopen. Aan de kant was regelmatig muziek te horen; dj's, bandjes, koren, drumbands, een mevrouw met een joekelille, een meisje dat drumde, dat pept je wel op. Tot 20 km ging het super, daarna kreeg Anja wat last van haar bovenbeen en kuit. Na even gemasseerd te zijn door Marcel, gingen we verder. Op 27 km liepen we weer over de Erasmusbrug om daarna het rondje te maken richting het Kralingsebos. Maar voordat we daar naar toe liepen, zagen we ineens onze kinderen aan de uitgang van een tunnel staan. We wisten dat zij kwamen en dat was natuurlijk al fantastisch. Maar toen stonden daar tot onze grote verrassing ook nog de zus, zwager, broer en schoonzus van Anja. Geweldig om hen allemaal onze namen te horen roepen en om hen te zien. Dat doet je goed hoor! Daarna moesten we natuurlijk nog wel door. Het was af en toe wel wat afzien met die zere kuit, en Marcel bleef ook wat last te hebben van zijn knie, en af en toe hebben we daarom ook een stukje gewoon gelopen en gestrekt. In het Kralingsebos werden we verrast met 4 filmjes (op grote schermen) van loopvrienden, Anja's broer en de kids van Marcel (er waren nog meer filmpje ingesproken maar er was maar plek voor 4; daarom hier ook bedankt; Tygo & Demi en Wilfred & Marjan, we hebben jullie filmpjes inmiddels ook gezien). Na het Kralingsebos begonnen de laatste pittige kilometers. Maar wat werden we daar door het publiek gedragen. Dat was ons al gezegd maar dat was ook echt zo. Rijen dik aan enthousiaste mensen die je naam maar blijven roepen en je richting de finish schreeuwen, en ook weer heerlijk opzwepende muziek (en dat heb je dan ook echt wel nodig). Het laatste stukje voordat we de Coolsingel op zouden gegaan, hebben we nog even gewandeld om vervolgens de Coolsingel richting de finish te lopen. Wat een overweldigende ontvangst ook weer op de Coolsingel. We werden van alle kanten toegejuicht. En vlak voor de finish stonden onze kids en familie, die ons met mooie oranje confettikanonnen inhaalden. Wat een feest!! En wat een kippenvel! Daarna hand in hand naar de finish, wat een prachtig moment om onze (weg naar de) marathon zo samen te beëindigen.  Na de finish zijn we nog geïnterviewd door TV Rijnmond, om te vertellen dat we de marathon hebben gelopen voor stichting DON. Hoe leuk was dat ook voor de thuisblijvers die ons massaal volgden via TV Rijnmond. Daarna kregen we onze prachtige medaille omgehangen, wat zijn we daar trots op en blij mee. Even later zagen we onze familie weer, en kregen we nog een champagnedouche! We hebben vervolgens heerlijk samen nog wat gedronken en nagepraat in ons hotel. Dat maakte het allemaal nog mooier. s Avonds zagen we hoeveel mensen met ons mee hebben geleefd en ons ook hebben gevolgd. We kregen ontzettend veel lieve en leuke berichtjes via de app en Facebook, en ook kwamen er nog nieuwe donaties bij. We hebben inmiddels, dankzij al die geweldige sponsoren,  ruim € 2.500,00 opgehaald. Heel veel dank namens ons! En nu is het the day after. We zijn gisteravond als gelukkige mensen gaan slapen en zo zijn we vanmorgen ook opgestaan. We genieten nog steeds na, zij het wel met de nodige pijntjes in de benen, haha. Maar ook dat gaat weer voorbij. Vanmorgen hebben we nog even wat leuke foto's gemaakt met onze medaille (bij het gemeentehuis en de Erasmusbrug) en nu zitten we in de trein terug naar huis. Het zit er weer op!  Al met al is het voor ons een fantastische, onvergetelijke ervaring geworden, mede dank zij jullie.  En daarvoor nogmaals onze hartelijke dank.   Groet,  Anja en Marcel   Ps het is wel een wat lang verhaal geworden, deze laatste blog, maar we vonden het te leuk om het allemaal te vertellen, dus dat hebben we maar gewoon gedaan 😀